İş Kanunu’na göre ulusal bayram ve genel tatil günleri (UBGT), işçiler için özel olarak belirlenen ve çalışılmaması gereken resmi tatil günleridir. Bu günlerde işçilere, çalışmadıkları için belirli haklar ve ödemeler sağlanır. İşçiler, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmamak hakkına sahiptir. Bu günler, resmi tatil günleri olarak kabul edilir ve işçilerin bu günlerde iş yapmaları beklenmez.
Ulusal Bayram Günleri: Türkiye Cumhuriyeti’nin ulusal ve milli bayram günleri, devlet ve toplum için önemli olan ve genel olarak tüm ülke çapında kutlanan günlerdir. Örnekler:
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı
19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı
30 Ağustos Zafer Bayramı
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı
Genel Tatil Günleri: Genel tatil günleri, ulusal bayramlar dışında, resmi olarak belirlenen tatil günleridir. Bu günler, özel veya dini bayramlar gibi çeşitli nedenlerle işyerlerinde tatil yapılacak günlerdir. Örnekler:
1 Ocak Yılbaşı
1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü
Ramazan Bayramı (3 gün)
Kurban Bayramı (4 gün)
Çalışılmayan Günler: Eğer işçi ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmazsa, bu günler için herhangi bir kesinti yapılmaz ve işçi normal ücretini alır.
Çalışılan Günler: İşçi, ulusal bayram veya genel tatil günlerinde çalışmak zorunda kaldığında, bu günler için ayrıca bir ücret ödenir. İş Kanunu’na göre, bu tür günlerde çalışılan süreler için işçilere ek ödeme yapılır. Bu ek ödeme genellikle işçinin normal ücretinin üzerinde olur ve fazla mesai ücreti olarak kabul edilir.
İşveren, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştırdığı işçilere, bu günlerde çalıştıkları süreler için ek bir tazminat ödemelidir. Bu tazminat, işçinin normal çalışma saatleri üzerinden hesaplanır ve genellikle bir buçuk katı olarak ödenir.
